در آغاز سال 1429 آن گاه که اشغالگران انگلیسی نیمه از قلمرو فرانسه را در چنگ داشتند دخترکی روستایی به نام ژان دارک گویی از ناکجا ظهور کرد و آب رفته را به جوی بازگرداند. کریستین دوپیزان نخستین نویسنده ی زن حرفه ای در تاریخ اروپا و مدافع سرسخت شان و منزلت زنان، در ستایش ژان منظومه ای سرود که آخرین اثر عمر این بانوی ادیب به شمر می رود. «به باد دار: هر آن کس که یکسره به ناحق / از همگان خشم و خواری بیند / نباید که از قهر بخت در هراس افتد / خداوند / کسانی را از خاک برمی خیزاند /که نهال امید / در نهادشان می بالد.»