معرفی کتاب رویای آدم مضحک اثر فئودور داستایفسکی کتاب رویای آدم مضحک، مجموعه ای از داستان های کوتاه نوشته ی فئودور داستایفسکی است که اولین بار در سال 1877 منتشر شد. داستان همنام با عنوان کتاب، با سرگردانی راوی در خیابان های سن پترزبورگ آغاز می شود. راوی به این فکر می کند که چطور همیشه «آدمی مضحک» بوده و همچنین، چطور اخیراً فهمیده است که دیگر هیچ چیز واقعاً برایش اهمیتی ندارد. همین افکار باعث می شوند که او به فکر خودکشی بیفتد. سپس مشخص می شود که او ماه ها قبل، تفنگی را به منظور شلیک به سر خود، خریده بوده است. با این وجود، ملاقاتی تصادفی با دختری جوان، باعث می شود که شخصیت اصلی داستان به سفری پا بگذارد که در طول آن، جوانه ای ظریف از عشق به جهان پیرامون و سایر انسان ها در قلب او شکوفا می شود. کتاب رویای آدم مضحک ویژگی های کتاب رویای آدم مضحک فئودور داستایفسکی از بزرگترین نویسندگان ادبیات روسیه فیلمی بر اساس این کتاب در سال 1990 ساخته شده است.

سینگر یک یهودی است و مذهب در تمام داستان‌های این کتاب کاملا قابل مشاهده است و در اکثر قسمت‌های داستان‌ها شیطان حضور دارد و معمولا یک حکم دینی نقض می‌شود. و در ادامه داستان به تفسیر همین نقض می‌پردازد. داستان در مورد قصابی است که علاقه زیادی به کشتن و ذبح حیوانات دارد در واقع علاقه به خون ریختن دارد و به همین دلیل شهوت در او زنده می‌شود و در مسیر گناه قرار می‌گیرد و … در داستان دیگری از این کتاب، شیطان از یک ابر شیطان یا همان شاه شیطان‌ها دستور می‌گیرد و اوامر او را اطاعت می‌کند. کار او به گناه کشاندن خاخام‌ یک شهر است زیرا بقیه شیطان‌ها در این ماموریت ناکام مانده‌اند. این کتاب دارای ۹ داستان کوتاه به نام‌های: ماجراهای من در مقام یک ایده‌آلیست، پاپ زیدلوس اول، زیر تیغ، خون، ینتل، طلبه‌ی یشیوا، طایبله و شیطانش، آخرین شیطان و یاخیدا و یخیدا است. این کتاب مجموعه ای از چند داستان کوتاه است. درباره نویسنده: ایزاک بشویس سینگر، زاده ی ۱۹۰۴ و درگذشته ی ۲۴ ژوئیه ۱۹۹۱، داستان نویس یهودی و برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات سال ۱۹۷۸ است. وی هم چنین جایزه ی کتاب ملی را دریافت کرده است.پدر ایزاک و پدر بزرگ مادری او خاخام بودند. او در سال ۱۹۳۵ به ایالات متحده مهاجرت کرد، سردبیر روزنامه ی «فوروارد» در نیویورک شد و اکثر داستان های کوتاه خود را برای اولین بار در آن روزنامه چاپ کرد.سینگر تمام آثارش را به ییدیش، زبان مادری خود نوشته است. پس از به شهرت رسیدن، داستان های کوتاه و بلند او یکی پس از دیگری با نظارت خودش به انگلیسی برگردانده شدند. وی این ترجمه ها را «نسخه ی اصل دوم» می خواند. کسانی که با زبان ییدیش آشنایی دارند، هنوز هم به ظرایفی اشاره می کنند که در ترجمه ی انگلیسی داستان ها گاهی از دست رفته است. در مقابل گروهی با توجه به ویژگی های زبان انگلیسی از جمله شفافیت، کارایی و سرراستی، نسخه های «اصل دوم» را حتی برتر از «اصل اول» می خوانند.زمستان های سرد نیویورک در واپسین سال های زندگی، دیگر به او اجازه ی پیاده روی های طولانی نمی داد. سینگر به فلوریدا رفت و در همان جا در میامی درگذشت. نام او را پس از مرگش در سال ۱۹۹۱ بر یکی از خیابان های این شهر گذاشتند.سینگر، تحلیل های روانشناسانه ی عمیقی از شخصیت هایش ارائه می داد و از لحاظ فکری، شیفته ی اسپینوزا فیلسوف معروف هلندی بود و شهرت او بیشتر مرهون داستان های کوتاهش بود.