در متن پشت جلد کتاب آمده است: حالا باید به معشوقمان بگوییم از ما دوستت دارم نخواهد. عاشقت هستم نخواهد. عزیزم ساده یا کشدار نخواهد. بگذارد لحن همین کلمات معمولی، جور کلمات عاشقانه را بکشد. همین شوخی ها، همین چطوری؟ ها، همین کجایی؟ ها، همین کی می آیی؟ ها، همین دیوانه! ها، همین بمیری! ها. یا نه، به معشوقمان بگوییم اصلا کلمه نخواهد. بگذارد سکوت، جور همه چیز را بکشد. نویسنده درباره ی علت انتشار این نوشته ها می نویسد: دیدم که انگار آدم هایی هستند کهبا خواندن این کلمات، حال بهتری پیدا می کنند. این را خودشان گفتند. در نامه ها و پیغام هاشان. و گفتند که لحظه هایی بر آنها گذشته است که این کلمات به کمکشان آمده اند. و برایم نوشتند که گاهی با خواندن این کلمات، راحت تر نفس کشیده اند، راحت تر لبخند زده اند، راحت تر اشک ریخته اند، راحت تر خوابیده اند، راحت تر دوست داشته اند و راحت تر دوست داشته شده اند.